با مشكل حساس بودن چه كنم

سلام و خسته نباشيد
ببخشيد من يه مشكل خيلي بزرگي دارم و اون حساس بودنمه خيلي نازك نارنجيم، از همون بچگي اين خصلت رو داشتم و الان كه ٣٠ سالمه باز دارمش، با كوچكترين حركات و رفتارها مخصوصا از طرف خانواده شوهر ناراحت ميشم و وقتي به شوهرم ميگم اونم ميگه خوب با خونوادم درميون بزاريم بگيم تو به يه سري رفتارها حساسي، اما من قبول نميكنم نميخوام كل خانواده همسرم بفهمن اين مشكلمو، مثلا اين اواخر سر تبريك گفتن عيد فطر كه مادرشوهرم گفته بود شب تبريك بگين منم اصرار داشتم روز فرداش تبريك بگم( اون لحظه گير ميدم اما بعدش ميبينم مسئله بزرگي نبود چه اشكالي داشت همون شب تبريك بگم) يا مثال ديگه اينكه يه خونه گرفتيم كه حياط داره اما فعلا اسباب كشي نكرديم و خونه خاليه، همسايه پايينمون از ما اجازه خواسته تو حياطمون شام بده، شوهرمم قبول كرده اما من كه شنيدم طبق معمول واكنش نشون دادم اما بعدش پشيمون شدم و خودمو سرزنش كردم كه چقدر تو دلت كوچيكه.چه اشكالي داره. و البته هزاران مثال ديگه..احساس ميكنم خيلي رفتارام بچگونه هست و البته ميدونم اينجوريه!!دلم ميخواد خيلي دلم بزرگ باشه و دير ناراحت شم اين حساس بودن منو عذاب ميده
لطفا راهنماييم كنين

- - , .
.